Мабуть, зараз не надто актуальна проблема, але зважаючи на мільйони "uchodźców", кількість власників карт побиту без запису в ній "dostęp do rynku pracy", котрі захочуть привезти на постійне місце проживання своїх неповнолітніх дітей та отримувати допомогу від польського уряду по їх вихованню, може збільшуватись, надаю цю інформацію в поміч.
Аби не повторюватись, для початку, хто не в темі, прошу прочитати мою статтю Świadczenie wychowawcze (Program "Rodzina 500+"). Там коротко описується, на основі чого та як іноземцю можна отримати допомогу "500+" по вихованню дітей.
Основна проблема, що виникала на початках у людей була відсутність запису "dostęp do rynku pracy" на карті, котра видавалась ще за життя старого закону про іноземців. Шляхи вирішення цієї проблеми зводились до кількох варіантів. Переважно працівники управління переконували заявників в тому, що їм потрібно виробити нову карту, де вже автоматично буде цей напис, згідно з новим законом. Вони так робили з кількох причин: їм так простіше та через те, що втрачається час, що вимірюється в місяцях, котрий потім може не врахуватися в період виплати. Заміна карти не є дорогою - 50 zł:
Za wymianę karty pobytu pobierana jest opłata w wysokości 50 zł.Ulga w opłacie za wymianę karty pobytu przysługuje cudzoziemcom:którzy znajdują się w trudnej sytuacji materialnej;których celem pobytu jest pobieranie nauki w szkole ponadgimnazjalnej i szkole wyższej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;małoletnim, którzy w dniu złożenia wniosku o wydanie lub wymianę karty pobytu lub dokumentu nie ukończyli 16 lat.Ulga w opłacie za wymianę karty pobytu wynosi 50 % ww. kwotyДжерело
Другим шляхом було подати документи з такою картою, яка є і, або сподіватися на хорошого інспектора, або аргументувати свою правоту законами, що Вам теж належить ця допомога. Тоді, логічно, могло бути два розгалуження: позитивне рішення або відмова. Якщо відмова, то odwołanie й подібний шлях до попереднього.
Саме допомогти тим, хто вирішив піти виділеним вище варіантом, спробую в цій статті, надавши мегаважливу інформацію.
Отож, багато тексту не буде, тільки таке:
IV SA/Wr 337/17 - Wyrok WSA we Wrocławiu dnia 2017-10-24, в якому "Uchylono decyzję I i II instancji".
Його
SENTENCJA
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska Sędziowie Sędzia NSA Henryk Ożóg (sprawozdawca) Sędzia NSA Julia Szczygielska Protokolant Aleksandra Markiewicz po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 24 października 2017 r. sprawy ze skargi I. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
та частина рішення
W tej sytuacji, w ocenie Sądu, zaprezentowana w zaskarżonej decyzji językowa (literalna) wykładnia przepisu art. 1 ust. 2 pkt 2 lit. d) ustawy jest niewystarczająca. Konieczne staje się zatem przeanalizowanie powołanego przepisu w świetle wykładni systemowej (czyli na podstawie systemu prawa, w którym funkcjonuje ten przepis) oraz celowościowej (czyli na podstawie celu, jaki ma realizować ten przepis). Z wykładni systemowej wynika zaś, że art. 1 ust. 2 pkt 2 lit. d ustawy przyznaje podmiotowo uprawnienie do uzyskania świadczenia wychowawczego cudzoziemcowi legitymującemu się kartą pobytu, uprawnionemu do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od tego, czy uprawnienie to zostało ujawnione przez właściwy organ na karcie pobytu. Jednocześnie należy zauważyć, że zarówno z tytułu ustawy z dnia 11 lutego 2016 r., jak i treści jej art. 4 ust. 1, wynika, że celem omawianej regulacji prawnej jest udzielenie przez państwo rodzicom (opiekunom) dzieci pomocy w wychowaniu dzieci w formie częściowego pokrycia wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych (świadczenie wychowawcze). Co do zasady żaden przepis ustawy nie wyłącza spod omawianej regulacji prawnej dzieci cudzoziemców posiadających prawo stałego pobytu i uprawnienie do pracy w Polsce. Stąd też przyjąć należy, że odmienna wykładnia omawianego przepisu mogłaby prowadzić do nieuprawnionego zróżnicowania sytuacji prawnej zarówno samych cudzoziemców (na tych, którym właściwy organ wydał kartę pobytu z adnotacją i tych, którzy legitymują się kartą pobytu bez adnotacji), jak i samych dzieci ze względu na ich pochodzenie i narodowość. Takie zaś postępowanie w oczywisty sposób prowadziłoby do naruszenia przepisów Konstytucji (art. 2, art. 32, art. 71 ust. 1, a przede wszystkim art. 72 ust. 1 zdanie pierwsze), jak również art. 2 ust. 1 oraz art. 26 ust. 1 Konwencji o prawach dziecka z dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526).Przedstawiona powyżej wykładnia analizowanej normy prowadzi do wniosku, że art. 1 ust. 2 pkt 2 lit. d ustawy przyznaje uprawnienie do uzyskania świadczenia wychowawczego cudzoziemcowi legitymującemu się kartą pobytu, posiadającemu zgodę na pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uprawnionemu do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 87 ust. 1 pkt 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy niezależnie od tego, czy uprawnienie to zostało ujawnione przez właściwy organ na karcie pobytu, czy też nie. Sąd dokonując powyższej wykładni uwzględnił fakt, że zbliżone stanowisko zostało zaprezentowane w wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 października 2016 r. o sygn. akt I SA/Wa 1197/16 i w Olsztynie z dnia 3 listopada 2016 r. o sygn. akt II SA/Ol 995/16, a ponadto Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 stycznia 2017 r., sygn. akt II SA/Łd 946/16 (dostępne w internetowej bazie orzeczeń NSA).Biorąc pod uwagę powyższy wywód stwierdzić należy, że wykładnia art. 1 ust. 2 pkt 2 lit. d ustawy dokonana została przez organy z naruszeniem prawa, przy czym stopień naruszenia miał niewątpliwie wpływ na wynik sprawy. Ponownie rozpoznając sprawę organy uwzględnią powyżej zaprezentowaną przez Sąd wykładnię mających zastosowanie w niniejszej sprawie przepisów(art. 141 § 4 zd. II p.p.s.a.).
Отож, висновок. Якщо ще знайдеться хоча б одна особа, котра має ідентичну ситуацію, то разом з заявою потрібно подати пояснення своєї позиції з вказанням номерів цих рішень з коротким вказанням цитат рішень. Гадаю, на 99.(9)% цього інспекторові буде достатньо. З власного досвіду знаю, що там працюють набагато адекватніші люди, ніж ті, котрі в urzędzie przeciwko spraw cudzoziemców й рішення чотирьох(!) Wojewódzkich Sądów Administracyjnych (виділені вище в тексті рішення) для них є рішеннями, а не текстами.
Успіхів Вам, а я сподіваюсь на +1 до карми.
